Jacek Kowalski, rzeźbiarz. Jak wygląda natchnienie?

Jacek Kowalski a nowoczesna architektura. Praca artysty „Modele sytuacji niezmaterializowanych – model natchnienia” prowadzi dialog z budynkiem autorstwa JEMS Architekci. Precyzyjna spawana konstrukcja stalowa została osłonięta wodoodporną tkaniną poliestrową o dużej gramaturze, przymocowaną do metalowego obiektu wkrętami. Całość waży ponad 600 kilogramów! To materialny wyraz natchnienia, o jego niematerialnym wymiarze artysta mówi, że jest „stanem twórczego poruszenia, które się nasila i narasta wraz z tworzonym dziełem sztuki. Po jego ukończeniu rozprasza się, przestaje nas pobudzać, wyciszając swój wpływ i obecność do momentu kolejnego twórczego uniesienia”.

– Natchnienie nas mobilizuje, popycha, czasami nawet nami targa. Gdy praca jest gotowa, mocno odczuwamy jego brak – twierdzi Jacek Kowalski.

Obiekt „Modele sytuacji niezmaterializowanych – model natchnienia” powstał w ramach przewodu doktorskiego. Jacek Kowalski, absolwent Wydziału Rzeźby, prowadzi w warszawskiej ASP warsztat sztukatorski. Przekazuje młodym twórcom wiedzę o technikach, technologiach i materiałach używanych do utrwalania prac rzeźbiarskich.

– W pracy dydaktycznej ważny jest dla mnie kontakt z drugim człowiekiem. Umożliwienie studentom zdobycia doświadczenia, wypracowania własnego warsztatu i skutecznych sposobów pracy, by po opuszczeniu uczelni byli samodzielni i śmiało realizowali swoje pomysły – uważa artysta.

Jacek Kowalski

Jacek Kowalski obronił dyplom, z wyróżnieniem, w pracowni prof. Adama Myjaka. Promotorem jego pracy doktorskiej jest dr hab. Jakub Łęcki, prof. ucz. Artysta zajmuje się rzeźbą, sztuką konceptualną i ceramiką. Jest twórcą m.in. popiersia René Gościnnego (pierwszego na świecie pomnika autora „Mikołajka”) znajdującego się przed budynkiem Liceum Francuskiego w Warszawie.

Zdjęcia: Jacek Marczewski