Co huta „Julia” ma wspólnego z biżuterią? Połączyło je znane nazwisko
Huta Szkła Kryształowego Julia w Piechowicach przez kilka miesięcy była pracownią Anny Orskiej. Piechowickie tradycje rzemieślnicze, dziedzictwo i kunszt hutników zainspirowały artystkę do stworzenia kolekcji biżuterii „Julia”.
2
– Do Huty Julia trafiłam dlatego, że o niej marzyłam. Wiedziałam, że mamy w Polsce ostatnią hutę szkła kryształowego i pomyślałam, że warto byłoby głośno opowiedzieć o jej dziedzictwie. Ludzie tam pracujący są niesamowici: wytrwali, bardzo utalentowani i pełni pasji. Jestem niezwykle wdzięczna za tę przygodę. Pokazano mi proces, pozwolono mi poznać surowiec. To jest tworzenie przez poznawanie w czystej postaci. W pracy projektanta jest to bardzo ważne – stwierdziła Anna Orska.
Huta Szkła Kryształowego Julia stawia wyzwania
Przy tworzeniu kolekcji „Julia” wyzwanie pojawiło się już na samym początku – drewniane formy okazały się zbyt duże do przygotowania biżuteryjnych elementów. Dlatego w pracowni ORSKA powstały specjalne niewielkie obręcze wykonane z metalu. Hutnicy wlewali do nich pojedyncze krople płynnego szkła o temperaturze 1200 stopni Celsjusza. Praca z tak małymi obiektami była dla nich wyzwaniem. Po wystygnięciu krążek trafiał do odprężarki, a następnie ozdabiany był szlifem. Anna Orska zaadaptowała poszczególne fragmenty najpopularniejszych wzorów i połączyła je ze sobą, tworząc zupełnie nowe motywy. Zazwyczaj zdobniczki z Huty Julia dopasowują szlif do formy, niwelując drobne niedoskonałości i pęcherzyki powietrza, które przypadkiem zastygły w szkle. ORSKA odwróciła ten proces. W kolekcji „Julia” to szlif definiuje formę i nadaje jej sens.
ORSKA
Kryształowe elementy w pracowni ORSKA zostały oprawione w pozłacane 23.5 karatowym złotem formy. W ten sposób powstało kilka wzorów długich naszyjników z efektownymi wisiorami, duże pierścionki i sztywna bransoletka, których główną ozdobą są komponenty wykonane z fasetowanego lub szlifowanego szkła kryształowego. Kolekcję uzupełnia biżuteria w całości wykonana z metalu, która jest reinterpretacją tradycyjnych zdobień naczyń kryształowych opierających się na dużej liczbie drobnych cięć. ORSKA uporządkowała niewielkie fasety w rzędy i uczyniła je głównym zdobniczym motywem.
Zdjęcia kolekcji: serwis prasowy ORSKA
