Dwudziestolecie jak żywe, czyli jak zatrzymać smak ostatniego lata

Nowa wystawa stała w Centralnym Muzeum Włókiennictwa pokazuje jak 100 lat temu spędzano czas na letnisku, jakim oddawano się rozrywkom i w jakich wnętrzach. Ekspozycja „Ostatnie lato” opowiada o odpoczynku i czasie wolnym w latach 30. XX wieku. Wystawę można nie tylko oglądać, ale także na niej zażywać relaksu, używając rekwizytów, czyli pograć w serso, szkicować na werandzie z widokiem na park, usiąść w fotelu z lat 30., poczytać archiwalną prasę.
Zabytkowe wnętrza willi znajdującej się na terenie muzeum przyjmują gości od 30 sierpnia 2024.

Ekspozycja opowiada o fikcyjnej rodzinie zamożnych łodzian spędzającej lato 1939 roku w wynajętej willi w Rudzie Pabianickiej. Przed II wojną światową Ruda była popularną miejscowością wypoczynkową. Letnie rezydencje mieli tu bogaci łódzcy przemysłowcy. Działało kino Muza, odbywały się wyścigi konne i dansingi, można było popływać łódką i nacieszyć się zdrowym leśnym powietrzem

– czytamy w opisie wystawy.

Nie zachowały się zdjęcia pomieszczeń rudzkich willi, więc musieliśmy uruchomić wyobraźnię. Pomocne w tym były książki i wspomnienia o letniskach w Rudzie, Kolumnie, a także w Świdrze i Otwocku oraz konsultacje ze znawcą wyposażenia domów w dwudziestoleciu międzywojennym

– mówi Magda Gonera, kuratorka wystawy i kierowniczka Działu Edukacji CMWŁ.
Wyjątkowo, na tej wystawie muzealnej, można dotykać obiektów! Większość z nich jest oryginalna, zakupiona na aukcjach i w antykwariatach. Część to repliki odtworzone na wzór trudno dostępnych lub zniszczonych przedwojennych oryginałów.

Muzeum Włókiennictwa pełne życia

Ekspozycja w Muzeum Włókiennictwa „ożywa” dzięki odwiedzającym. Można tutaj również zagrać w przedwojenny flirt towarzyski, szachy i gry planszowe, pohaftować na tamborku, ułożyć bukiet kwiatowy, pobawić się domkiem dla lalek, posiedzieć na pełnej roślin werandzie i wsłuchać się w odgłosy natury albo poprzymierzać modne w dwudziestoleciu międzywojennym stroje i akcesoria. A w ciepłe dni urządzić sobie piknik przed willą: pograć w kręgle lub poleżeć z książką na leżaku.
Wystawa „Ostatnie lato” to nie lada gratka dla fanów dawnego wzornictwa i designu – wnętrza willi wyposażone zostały w oryginalne meble i przedmioty z epoki (zabawki, serwisy i zastawy stołowe, zabytkowe kilimy i sprzęty). Ciekawe informacje znajdą również miłośnicy dawnej architektury i willi typu świdermajer.
Częścią ekspozycji są „pokój współczesny” pełen faktów i ciekawostek na temat rozwoju turystyki w Polsce, popularnych sposobów podróżowania i modnych przedwojennych kurortów oraz salka kinowa, w której można obejrzeć filmy o architekturze i uzdrowiskach w dwudziestoleciu międzywojennym, a także czytelnia na werandzie.

Intrygująca jest historia samej willi. Do Muzeum Włókiennictwa trafiła w 2008 roku – została przeniesiona z Rudy Pabianickiej, z ulicy Scaleniowej. W latach 30. XX wieku była własnością fabrykanta Szai Światłowskiego, który kupił ją dla swojej chorej na suchoty żony.

Na potrzeby ekspozycji zbadaliśmy dokładnie dzieje willi. Udało nam się dotrzeć do jej mieszkańców i rozwiązać wiele zagadek związanych z historią tego budynku. O tym wszystkim będzie można poczytać podczas zwiedzania

– wyjaśnia Marcin Antczak z Działu Biblioteki i Archiwum CMWŁ.

Przedstawiona we wnętrzach willi historia fikcyjnej rodziny Piechowiczów jest uzupełnieniem innych mikrohistorii opowiedzianych na wystawie „Łódzkie mikrohistorie. Ludzkie mikrohistorie”. Ten sposób narracji pozwala odwiedzającym „znaleźć się” w samym środku wydarzeń i poczuć się jednym z bohaterów. Dodatkowo, możliwość dotykania i używania obiektów gwarantuje wielozmysłowe doświadczanie. Ale wystawę można zwiedzać także w sposób klasyczny, bez wchodzenia w rolę gościa na letnisku. Wszystkie informacje przedstawione w formie tekstów, grafik, zdjęć i materiałów audiowizualnych

– zachęcają do wizyty w Muzeum Włókiennictwa twórcy wystawy.

Kuratorzy i scenografowie: Magdalena Gonera i Filip Appel
Konsultant merytoryczny: Marcin Siedlarek
Współpraca: Marcin Antczak (historia willi), Filip Finke (patynowanie), Andrzej Jankowski (kwerendy), Daniel Okrasa (repliki strojów), Marcin Turski (tłumaczenie tekstów na język angielski), Joanna Więckowska (redakcja i korekta), Marzena Wiśniak (teksty), Szymon Włoch (redakcja i korekta tekstów angielskich), Izabela Żak (głos w telefonie), Przemysław Żak (adaptacja techniczna gramofonu, radia i telefonu)

W Centralnym Muzeum Włókiennictwa obecnie trwa także, opisywana przez designdoc.pl, wystawa „Arkadius. Wielkie namiętności. Konfrontacje”.

Zdjęcia: serwis prasowy Centralnego Muzeum Włókiennictwa